Thecotheus pallens

Coll. ERD-8463
Coll. ERD-8463
© E. Rubio
Iconotype, pl. II, fig. 2 (1888)
Iconotype, pl. II, fig. 2 (1888)
E. Boudier

Thecotheus pallens (Boud.) Kimbrough, Mycologia, 61: 113 (1969).

 

Basionym Ascophanus pallens Boud., Bull. Soc. mycol. Fr., 4 (1): 47 (1888).

Diagnosis Minutus, 1-3 millim. latus, albidus aut albido-cinereus. Receptaculum hemisphaericum aut lenticulalre, sub-marginatum, exlus leve, hymenio plano aut convexo, thecis prominentibus longe papillato. Paraphysae hyalinae, saepius continuae, ad apicem incrassatae, ad basim divisae et septatae, apice 6-8 µ crassae. Thecae maximae, amplae, clavatae, octosporae 290-350 µ long., 35-45-crassae, operculo lalo aliquoties umbonato. Sporae maximae, oblongo-fusiformes, hyalinae, intus nullo modo granulosae, long. 40-45, latit. 15-20.
Sparsus ad terram argillosam, locis hieme inundalis inter confervam quamdam. In umbrosis silvarum. Ecouen, septembre 1887.

Type Boudier, Pl. II, fig. II (1888) - lectotypus

Homotypic Humarina pallens (Boud.) Seaver, N. Amer. Cup-Fungi (Opercul.): 124 (1928).

MycoBank 340019

 

Literature
Aas O. 1992. A world-monograph of the genus Thecotheus (Ascomycetes, Pezizales).
Boudier E. 1888. Description de trois nouvelles espèces d'Ascobolés de France. Bulletin de la Société mycologique de France, 4: 48-50.
Kimbrough J.W. 1969. North American Species of Thecotheus (Pezizeae, Pezizaceae). Mycologia, 61 (1): 99-114.
Rubio E., Zapico P. 2020. Thecotheus pallens (Ascobolaceae, Pezizales) un hongo escasamente citado. Errotari, 17: 206-210.

Classification: Ascobolaceae, Thecotheus


Created on 21/06/2022.

Updated on 16/08/2023.

Distribution

Collections List

[AU] Flinders Chase
Flinders Chase National Park
28/06/2011, leg. P.S. Catcheside
56992 (AD-C)
Source: Ascomycete.org
Terms Of Use | Privacy Statement | Copyright 2009-2024 by Ascomycete.org