Pithya vulgaris

Coll. NV 2007.03.01
Coll. NV 2007.03.01
© J.-M. Dallois
Peziza pithya - iconotypus (pl. XI, fig. 2)
Peziza pithya - iconotypus (pl. XI, fig. 2)
© Persoon

Pithya vulgaris Fuckel, Jahrb. Nass. Ver. Naturk., 23-24: 317 (1870).

 

Basionym Peziza pithya Pers., Icon. desc. fung., 2: 43 (1800).

Diagnosis P. subgregaria dilute rubra, cupula plana, stipite villoso.
Rarissime reperitur vere, in ramulis dejectis pineis crescens; verum simul minori in copia.
Stipes lin. 1 altus, subincrassatus, villo laxo albido involutus. Cupula carnosa, pro ratione erassa ob discum, qui contra morem plurimarum hujus generis specierum non concavus, sed applanatus est; latitudine sesquilineari, colore amoene rubro.
Peziza coccinea Obs. myc. 2. p. 75. s. p. epidendra Bull. champ. t. 467. f. 3. crescendi parum et colore, nec non stipite, licet minus tomentoso, congruit, verum loco natali, magnitudine (quadruplo enim major est) imprimis vero cupula infundibuliformi quam maxime a nostra specie discrepat.

Type Persoon (1800), Icon. desc. fung., pl. XI, fig. 2 - lectotypus

Sanctioning Fries, Syst. mycol., 2: 155 (1822).

Homotypic Helotium pithyum (Pers.) Gillet, Champ. Fr., Discom.: 155 (1883).

Synonyms
Peziza epichrysea Beck, Fl. Hernst. Niederöster. weit. Umgeb.: 131 (1884); Barlaea epichrysea (Beck) Sacc., Syll. fung., 8: 115 (1889); Pithya epichrysea (Beck) Boud., Hist. class. discom. Eur.: 69 (1907).
Peziza leineri Rabenh. & Gonn., Mycol. Eur., III: 9 (1869); Geoscypha leineri (Rabenh. & Gonn.) Lambotte, Mém. Soc. roy. Sci. Liège, 14: 322 (1887).
Pithya vulgaris var. josserandii Grelet, Rev. Mycol. (Paris), 8: 23 (1943).

MycoBank 219137

 

Literature
Benkert D. 2008. Pithya cupressina und P. vulgaris (Pezizales) - identisch oder nicht? Mycologia Bavarica, 10: 55-62.
Doğan H.H., Işiloğlu M. 2002. A new and interesting Ascomycete genus (Pithya Fuckel) record for the Fungi Flora of Turkey. Turkish Journal of Botany, 26: 403-404.
Kristiansen R. 1990. Oransje greinbeger (Pithya vulgaris) og myrvårbeger (Pseudoplectania sphagnicola) i Østfold. Agarica, 10-11 (19-20): 45-58.
Persoon C.H. 1800. Icones et descriptiones fungorum minus cognitorum.
Spooner B.M. 2002. The larger cup fungi in Britain - part 4. Sarcoscyphaceae and Sarcosomataceae. Field Mycology, 3 (1): 9-14.

Classification: Sarcoscyphaceae, Pithya


Created on 19/05/2015.

Updated on 01/08/2023.

Distribution

Collections List

Terms Of Use | Privacy Statement | Copyright 2009-2024 by Ascomycete.org