Leucangium carthusianum

Coll. NV 2014.09.39
Coll. NV 2014.09.39
© N. Van Vooren
-
-

Microcharacters
© N. Van Vooren

Coll. VK 2886
Coll. VK 2886
© V. Kaounas

Leucangium carthusianum (Tul. & C. Tul.) Paol., in Sacc., Syll. fung. 8: 900 (1889).

 

Basionym Picoa carthusiana Tul. & C. Tul., Fungi hypog., ed. alt.: XXIV (1862).

Diagnosis Fungus globosus, hinc et inde aut foveolis, aut tuberibus plus minus deformatur, saepiusque basi manifesta carere, nec tamen humo circumambienti parimodo undique haerere videtur; oculo inermi sublevis est, armato contra verrucis s. tuberculis exiguis ornatur ; color illi in superficie ater s. potius atro-violaceus, ad violaceum laetius vergit in cute ipsa lacera. Cutis haec, si cutem dicere licet, strato admodum tenui, toto ex utriculis polygoniis et atro-violaceis constat, compagi fructiferae s. parenchymati supposito maxime haeret, saepissimeque passim scissa colorem istius carnis semper albidum prodit. Villus perbrevis, atro-violaceus, e pilis obtusissimis sceptiferis et subsimplicibus, in fungilli tegmine parcissimus deprehenditur, illique nisi ad nutrimentum hauriendum, saltem ad humi particulas circumcirca colligendas et adglutinandas inservit. Caro s. meditullii substantia initio firma est ac tota subhomogena videtur, mox tamen dilutissime simul et minutissime marmoratur, reticulo ex arcis subglobosis facto; maturo autem tempore venis saturatioribus signatur. Thecae globoso-ellipticae s. obovatae e libris straminis subsessiles v. terminales nascuntur, 0mm,08 longitudine circiter metiuntur, crassitudine autem paulo minores sunt, sporasque VIII conglomeratas arctissime fovent. Sporae formam apud Tuberaceos fungos admodum peculiarem, nempelate ovato-lauceolatam et utrinque breviter et obtuse acuminatam s. mucronatam obtinenent, 0mm,06-08 hinc, illinc autem 0mm,025-03 aequant, uniloculares, leves, albae et pellucidae sunt, guttulasque oleosas et crassas, nec non plasma granosum simul includunt. Fungus (equidem vix maturus) exiguum spirat, et Tuber mixtum Riss. subolet.
Crescit, quandoque vix hypogaeus in sylvis mixtis (ex Abietibus praesertim et Fagis) alpium Delphinatus; rarissimum effadimus septembri exeunte, a. D. MDCCCLVII, prope monasterium princeps Carthusianorum, apud Gratianopolitanos.

Type ???

Synonyms
Leucangium ophthalmosporum Quél., C.R. Assoc. fr. avanc. sci., 11: 404 (1883).

MycoBank 169340

 

Literature
Dumée P., Burlet F. 1923. Note sur le Leucangium carthusianum Tul. Bulletin de la Société mycologique de France, 39 (1): 62-64.
Forstringer H. 1986. Picoa carthusiana Tul. und Tyromyces kmetii (Bres.) Bond. et Sing. - Erstnachweise aus Oberösterreich. Beiträge zur Kenntnis der Pilze Mitteleuropas, 2: 177-182.
Laurent P. 1996. Picoa carthusiana Tulasne. Observation d''une espèce hypogée rare. Documents mycologiques, 26 (103): 33-36.
Luther B. 2009. The Oregon black truffle, Leucangium carthusianum: a fascinating and fragrant find from a local backyard. Spore Prints, 452: 1-5.
Montecchi A. 1998. Osservazioni sul genere Picoa (Ascomycotina, Pezizales). Micologia e Vegetazione Mediterranea, 13 (2): 131-137.
Müller J.L. 1997. Coucou, me revoilà Picoa carthusiana. Bulletin de la Société mycologique du Haut-Rhin, 14: 28-29.
Popolizio P. 2006. Picoa carthusiana, ascomicete ipogeo interesante e poco frequente reperita nel territorio vicentino. Rivista di Micologia, 49 (2): 155-158.
Senn-Irlet B. 1985. Picoa carthusiana Tul. - ein seltener hypogäischer Ascomycet. Schweizerische Zeitschrift für Pilzkunde, 63: 216-218.

Classification: Morchellaceae, Leucangium


Created on 19/05/2015.

Updated on 01/08/2023.

Distribution

Collections List

Terms Of Use | Privacy Statement | Copyright 2009-2024 by Ascomycete.org