Urnula craterium

Coll. NV 2013.04.03
Coll. NV 2013.04.03
© N. Van Vooren
Pl. I, fig. 7-11, Schweinitz (1822)
Pl. I, fig. 7-11, Schweinitz (1822)
Lectotypus

Coll. NV 2013.04.03
Coll. NV 2013.04.03

Microcharacters 10 µm
© N. Van Vooren

Coll. 2016-02-21
Coll. 2016-02-21
© G. Moyne

Urnula craterium (Schwein.) Fr., Nova Acta Regiae Soc. Sci. Upsal. III, 1: 122 (1851).

 

Basionym Peziza craterium Schwein., Leipzig, Schr. Nat. Gesell., 1: 91 (1822).

Diagnosis 23. Craterium Sz.
P. magna subcaespitosa clavaeformis apice concava margine involuto nigro-badia, basi tomente adhaerens.
Gregaria nascitur ad ramos dejectos vere frequens, eos omnino investiens. Radice e fibris densis nigerrimis, sericeo-nitentibus quamvis madidis, intertextis, sed juniore statu fere radiatim divergentibus cinerascentibusque. Racodii ad instar late longeque serpentibus et ligna ut pellis terramque vicinam obducentibus. Ex hoc byssoide panno assurgunt clavae majores cylindricae, unciales et biunciales, omnino referentes Sphaeriam polymorpham, inventute cinereo-nigrae; deinde apicem excavatum pezizoidem mostrant; demum ad trium unciarum longitudinem elongatis clava dilatatur in conum inversuta, stipite subtorto et colore badio-nigro. Tandem apex stellatim dehiscit, margine repando involuto, in maximis tres uncias latus, tumque Merulium refert. In pagina concava ascos gerit subtilissimos, prae subtilitate vix conspicuos, ut sporidia, quorum octo singulo asco inhaerent, seriata nec inclusa videantur. Ascis intermixti sunt tubuli filiformes. Substantia carnoso-coriacea, siccitate indurescens. V. tabulam nostram I., fig. 7. fungum iuniorem, 8. adultum, 9. senem naturali, 10. segmentum clavulae, 11. ascum cum tubulo aucta magnitudine.
Posset forte cum sequente et P. triangulari, furfuracea, Urceolo Consp. F. genus peculiare formare ut Aleuriae Friesii.

Type Schweinitz (1822, Pl. I, fig. 7-11) - lectotypus

Sanctioning Fries, Syst. mycol., 2: 74 (1822).

Homotypic Geopyxis craterium (Schwein.) Rehm, Rabenh. Kryptog.-Fl., 1 (3): 974 (1894) ; Sarcoscypha craterium (Schwein.) Bánhegyi, Index horti bot. Univ. Budapest., 3: 166 (1938).

Synonyms
Peziza lugubris Kalchbr., Mathem. Termész. Közlem., 3: 239 (1865), fide Rehm (1896), Schumacher (1988); Plectania lugubris (Kalchbr.) Sacc., Syll. fung., 8: 164 (1889); Scutellinia lugubris (Kalchbr.) Kuntze, Rev. Gen. Plant., 3: 520 (1898).

MycoBank 170322

 

Literature
Boudier E. 1898. Sur deux nouvelles espèces d''Ascobolés et observations sur l''Urnula craterium récemment découvert en France. Bulletin de la Société mycologique de France, 14: 125-129.
Du Rietz G.E. 1939. Urnula craterium (Schw.) Fr. i Uppsalatrakten. Svensk Botanisk Tidskrift, 33: 110.
Lloyd C.G. 1901. Urnula craterium in Europe. Mycological Notes, 6: 64.
Moënne-Loccoz P. 1986. Urnula craterium (Schw.) Fr. Bulletin trimestriel de la Fédération mycologique Dauphiné-Savoie, 100: 55-56.
Mörner C.T. 1932. Förefinnes Urnula craterium (Schw.) Fr., rökpipsvampen, inom Skandinavien utanför Sveriges gränser. Friesia, 1 (1): 51-52.
Moyne G., Moingeon J.M. 2010. Quelques discomycètes noirâtres, souvent printaniers. Bulletin de la Fédération mycologique de l''Est, 8: 39-55.
Nilsson A., Nilsson B. 2009. Urnula craterium funnen i Västergötland. Svensk Mykologisk Tidskrift, 29 (3): 2-4.
Péricouche A. 1995. Contribution à l''étude du genre Urnula Fr. dans le département du Loiret. Bulletin de la Société mycologique de France, 111 (2): .
Rastetter V. 1994. Urnula craterium (Schweinitz) Fr. Bulletin de la Société mycologique du Haut-Rhin, 11: 37.

Classification: Sarcosomataceae, Urnula


Created on 21/08/2013.

Updated on 01/08/2023.

Distribution

Collections List

[CN] Shuizhai Village
 
01/11/2014, leg. P. Zhang
88792 (HKAS)
Source: Ascomycete.org
Conditions d'utilisation | Confidentialité | Copyright 2009-2024 by Ascomycete.org