Helvella solitaria

Coll. 2010-05-23
Coll. 2010-05-23
© E. Ferrari
Coll. NV 2012.05.01 (leg. A. Bellocq)
Coll. NV 2012.05.01 (leg. A. Bellocq)

Microcharacters 10 µm
© N. Van Vooren


Helvella solitaria P. Karst., Bidrag kännedom Finlands Natur Folk, 19: 37 (1871).

 

Basionym Peziza solitaria P. Karst., Not. Sällsk. Fauna Fl. Fenn. Forh., 10: 111 (1869), illeg.

Diagnosis Apothecia solitaria, stipitata, cupula primo hemisphaerica, dein dilatata, farinaceo-squamulosa, cinerascente, latit. circiter 1 cm., epithecio fuscescente, sicco nigrescenti-fusco, stipite costato, farinaceo, pallescenti-albo, longit. circiter 2 mm., crassit. 1 mm.; sporae ellipsoideae, longit. 14-16 mmm., crassit. 10 mmm., guttula 1; paraphyses apicem versus incrassatae, crassit. 4-6 mmm.
Unicum specimen ad terram humoso-arenosam prope Mustiala mense Septembri repertum.
Pezizae bulbosae (Hedw.) Fr., S. M. II, p. 57 proxima, sed stipite prufunde sulcato, non bulboso, et aliis notis distincta.

Type PAK 3288 (H) - holotypus; Fungi Exs. Suec. 3267 (C) - epitypus

Synonyms
Acetabula dupainii Boud., Bull. Soc. mycol. Fr., 14: 17 (1898); Cyathipodia dupainii (Boud.) Boud., Icon. mycol., liste prélim.: 2 (1904); Paxina dupainii (Boud.) Seaver, N. Amer. Cup-fungi (Operc.): 207 (1928).
Helvella faulknerae Copel., Ann. Mycol., 2: 509 (1904), fide Dissing (1966).
Acetabula murina Zeller, Mycologia, 19 (3): 139 (1927), fide Harmaja (1979).
Helvella queletii Bres., Rev. mycol. (Toulouse), 4: 211 (1882); Acetabula queletii (Bres.) Benedix, Kulturpflanze, 10: 365 (1962); Paxina queletii (Bres.) Stangl, Ber. Naturforsch. Ges. Augsburg, 16: 114 (1963).
Helvella scrobiculata Velen., České Houby, 4-5: 898 (1922), fide Dissing (1966).
Helvella ulvinenii Harmaja, Karstenia, 19 (2): 42 (1979), fide Landeros et al. (2015).

MycoBank 414784

Notes
1) H. solitaria is considered as a nom. nov.

 

Literature
Angeli P., Tullii M. 2013. Alcune Helvella interessanti. Micologia nelle Marche, 7 (1): 6-15.
Ballester Gonzalvo L. 2006. El genero Helvella en Aragón. Boletín Grupo Micológico Caesaraugusta, 2: 26-30.
Barseghyan G.S., Wasser S.P. 2008. Species diversity of the genera Morchella St. Amans and Helvella L. ex St. Amans (Ascomycota, Pezizales) in Israeli mycobiota. Nova Hedwigia, 87 (3-4): 315-336.
Benedix E.H. 1962. Gattungsgrenzen bei höheren Discomyceten. Die Kulturpflanze, 10: 359-371.
Boudier E. 1898. Description et figures de quelques espèces de Discomycètes operculés nouvelles ou peu connues. Bulletin de la Société mycologique de France, 14: 16-23.
Boudier E. 1905-1910. Icones mycologicæ.
Bresadola G. 1882. Discomycetes nonnulli Tridentini novi. Revue de mycologie, 4: 211-212.
Dissing H. 1966. A revision of collections of the genus Helvella L. ex St-Amans emend. Nannf. in the Boudier Herbarium. Revue de mycologie, 31 (3): 189-224.
Dissing H. 1966. The genus Helvella in Europe, with special emphasis on the species found in Norden. Dansk Botanisk Arkiv, 25 (1): 1-172.
Dodge B.O. 1914. Wisconsin Discomycetes. Transactions of the Wisconsin Academy of Sciences, Arts and Letters, 17 (2/3): 1027-1056.
Floriani M. 2001. Funghi di stagione: Helvella acetabulum, Helvella leucomelaena, Helvella confusa e Helvella solitaria. Bollettino del Gruppo Micologico G. Bresadola n.s., 44 (1): 18-22.
Häffner J. 1987. Die Gattung Helvella. Morphologie und Taxonomie. Beihefte zur Zeitschrift für Mykologie, 7: 1-165.
Harmaja H. 1977. A note on Helvella solitaria (syn. H. queletii) and H. confusa n. sp. Karstenia, 17 (1): 40-44.
Karsten P.A. 1869. Monographia Pezizarum fennicarum. Notiser ur Sällskapets pro Fauna et Flora fennica förhandlingar, 10: 99-206.
Karsten P.A. 1871. Mycologia fennica. I. Discomycetes. Bidrag till kännedom af Finlands natur och folk, 19 (I-VIII): 1-263.
Kempton P.E., Wells V.L. 1970. Studies on the fleshy fungi of Alaska. IV. A preliminary account of the genus Helvella. Mycologia, 62 (5): 940-959.
Landeros F., Iturriaga T., Rodríguez A., Vargas-Amado G., Guzmán-Dávalos L. 2015. Advances in the phylogeny of Helvella (Fungi: Ascomycota), inferred from nuclear ribosomal LSU sequences and morphological data. Revista Mexicana de Biodiversidad, 86: 856-871.
Skrede I., Carlsen T., Schumacher T. 2017. A synopsis of the saddle fungi (Helvella: Ascomycota) in Europe – species delimitation, taxonomy and typification. Persoonia, 39: 201-253.
Stangl J. 1963. Pilzfunde aus der Augsburger Umgebung. Bericht der Naturforschenden Gesellschaft Augsburg, 16: 111-119.

Classification: Helvellaceae, Helvella


Created on 01/07/2015.

Updated on 03/08/2023.

Distribution

Collections List

Conditions d'utilisation | Confidentialité | Copyright 2009-2024 by Ascomycete.org